Bir Çiçek Olsaydım Çoktan ÖLMÜŞTÜM

çiçek olsaydım

Bazen bir müzik, belki bir kitap, ya da bir fincan kahve. Nasıl da iyi geliyor insana.. Yardımcı oluyor herşeyin farkına varmamıza. Çünkü düşünüyoruz, yanlış yada doğru, ne yaptık ne ettik her şeyi bir bir döküyoruz masaya.

Sonra bir bir siliyoruz defterden, silerken canımız yansada, hiç istemesekte siliyoruz işte. Çünkü bizi istemeyen birinin hayatında zoraki bir şekilde bulunamayacağımızın farkına varıyoruz. Fazlası yüzsüzlüğe giriyor çünkü. Gurur yapacak durumda değilim, çünkü o sildiğim kişilerin hayatıma silinmeyecek bir şekilde belkide mürekkebin akmayacağı, kağıdın yırtılmayacağı, yıpranmayacağı bir şekilde yazılsın isterdim. Ama bu bir menekşenin kokusunda onu aramak kadar imkansız... Çünkü menekşe, kokusuz bir çiçektir.

Aynı zamanda ilgi ister, ilgisiz kalınca da solar. Sanırım bir çiçek olsaydım çoktan ölmüştüm...
Yz: Esmanur ŞAHİN