 |
| narrative aile terapisi |
Avustralyalı Aile Terapisti Michael White ve Yeni Zelandalı Aile Terapisti David Epston tarafından geliştirilmiş postmodern bir terapi yaklaşımıdır.
- 1981 yılında bir aile terapisi kongresinde tanışan White ve Epston konuşma ve paylaşımları esnasında ortaya attıkları öyküsel metafor kavramından yola çıkarak öyküsel terapiyi geliştirmişlerdir.
- 1990 yılında ilk kitapları ‘Narrative Means To Therapeutic Ends’ yayınlanmıştır. 2007’de ise White 6 farklı görüşmeyi içeren ‘Maps of Narrative Practice’ kitabını, 2011 yılında ise Öyküsel Terapinin çerçevesini çizdiği ‘Narrative Practice: Continuing the Conversations’ adlı kitabını yayınlamıştır.
Temel Felsefesi
Post modernizm ve post yapısalcılığı temel alır ve bu felsefi yaklaşımlar üzerinden şekillenmiştir.
Temel felsefesi, patolojize etmemek, kişiselleştirmemektir. Böylece tüm insani durumlar için patolojinin dışına çıkma fırsatı oluşur.
Öyküsel yaklaşım insanı anlam üretici yorumlayıcı varlıklar olarak görür. Bu “anlam üreten” bakışı terapistten iktidarı alır ve insanların kendi deneyimlerini yorumlamalarına fırsat tanır. Bu amaçla terapi seanslarında “bu senin için ne anlama geliyor?” sorusu danışana sık sık sorulur.
İnsanlar hiç bir zaman pasif değildir. Bizler sürekli tepki veririz. Verdiğimiz bu tepkilerde yaşama dair bilgi biriktiririz. Narrative terapi de bu biriken bilgi ve beceriyi daha görünür ve güçlü bir hale getirmek ister.
Narrative terapiye göre herkes kendi öyküsünün ana yazarıdır. Bu amaçla terapist anlatıcıyla/yazarla aynı dili kullanır.
NARRATİVE(ÖYKÜSEL) AİLE TERAPİSİ SUNUSUNU İNDİRMEK İÇİN TIKLAYINIZ
Yorum Gönder