Yolu kalmayınca insanın, bomboş izbe sokaklarda biçare dolanır durur. Kimsesiz, çaresiz, beklentisiz... Umudunu yitirmiş vaziyette ortada kalır. Kimi zavallı der, ama senin yalnızlığı sevdiğin kimsenin aklından geçmez. Aslında sende sevmezsin yalnızlığı, ama buna mecbur bırakır seni hayat.
Allah'ın adaletine sığınırsın...Sabahattin Ali'nin bu konu ile ilgili sevdiğim bir sözüdür;
'Hiçbir şey üzerinde düşünmeye, hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizi kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde, insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz..'
Ve yalnızlığın acı verici olduğunu anlıyoruz...
Yz: Esmanur ŞAHİN
'Hiçbir şey üzerinde düşünmeye, hatta bir parçacık durmaya alışmayan gevşek beyinlerimizi kullanmaya lüzum görmeyerek nihayet zamanla kaybettiğimiz biçare irademizle hayatta dümensiz bir sandal gibi dört tarafa savruluyor ve devrildiğimiz zaman kabahati meçhul kuvvetlerde, insan iradesinin üstündeki tesirlerde arıyoruz..'
Ve yalnızlığın acı verici olduğunu anlıyoruz...
Yz: Esmanur ŞAHİN
Yorum Gönder